Сураят Гьяжикеримова,
ТIюрягъ гъул

 

БицIи халкьдин аьхю тарих айи хал,
Юруш дубграй, йивну заз ва алди мал,
Табасарандин тарихдин багьна хазна
Мюгькам гъабхьну ургур гъардшин гъала.

Кьалухъ мягьлиъ дидкан гьамци улхуйи,
Дици дайиш, ухьу лукIар шуй, кIуйи:
«Гъалиъ гьахьну ургур гъардаш-пягьливнар
Ва сар чира, вуйир гъардшариз ухшар.

Шуран гюрчег’валин айи аваза.
Дугъан кьяляхъди лицуйи чан дада.
ХъибтIну афтафа кушарихъ дургънайи.
Нир’ан шид адабгъуй чвйириз дабгънайи.

Халкь сатIи вуй пягьливан-чвйирихъди,
БицIи ватан ижми гъапIуд гъвандихъди,
Аьжал ккуни битI гъюруси рякъюз,
Гьаци душманра хъюгънийи гъюз.

Жерге-жерге кьабир-жигьил уч гъахьид,
НитIрихъ, кьалухъ, этег, чуркIул мягьялар…
Ихь халкьарин метлеб хиял саб гъабшид:
ТIанкь апIуб, ругдиин улучIвиш кяфирар.

Дере кIаруди рябкъюйи, гьюбхну рюкъ,
Ифдин ниърахъ илтIибшний кIару люкъ.
Ихь ургур бай, кьяляхъди ихь халкьарра,
Дявдиъ учIвуд, хьади учIру ханжларра.

Зиян гъабхьи кьялан гъардаш
Гъалайиз хиган гьялсузди,
Илдитнайи гъардшин палтар
Чуччу алахьний жиниди.

Барабар вуй чи чвйириз,
Инсаф апIурдай душмандиз…
Дявдин кьялаъ лакI гъахьний риш –
Ликрик кабсуд душмандин шиш.

КIул’ин али бачукI гъардшин
Алдабхъиган саб гъвалазди,
Гьарай адабхъуд душмандин:
«Хпарихъди ухьу дявдиъ аки!»

Хилиъ айи гъардшин ханжал
Дадабгъну, хилар илдитIуд…
Уччвур хпир иран шагьдиз
Му хьиди кIури, гъеебхьуд.

Жилгъайиъди гъахурай шуран
Гъарзун кIакIар улик гъахьуд…
Чав диснай душмнарра хъади
Риш гъарзарилан гатIархьуд».